Odcinek 19 jest częścią długiej na prawie 1500 km pętli zewnętrznej Łódzkiego Szlaku Konnego im. mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, który obejmuje całe województwo łódzkie mierząc w sumie 1817 km.
Szlak na tym odcinku przebiega przez malownicze tereny, głównie leśne, pośród których można zobaczyć nie tylko kapliczki, krzyże przydrożne i pomniki ale przede wszystkim cenne zabytki stanowiące jedne z najciekawszych obiektów województwa łódzkiego m.in. w Gidlach i Pławnie.
Rozpoczynając podróż w Krzętowie w kierunku Pławna prowadzi nas droga przez las aż do wsi Łazów (częściowo asfaltowa, częściowo gruntowa, utwardzona). Znajduje się tam kilka ciekawych kapliczek ale warto oddalić się od szlaku ok. 3 km żeby zobaczyć w Silniczce unikatowy zabytek w skali Polski – siedemnastowieczny zbór ariański wybudowany prawdopodobnie z kamienia (obecnie otynkowany) na planie kwadratu ze skośnymi szkarpami w narożach, dziś stanowiący atrakcję turystyczną. Obok zboru zlokalizowana jest płyta upamiętniająca mord hitlerowców na sześciu mieszkańcach Silniczki we wrześniu 1939 roku za pochowanie polskiego żołnierza (ich grób znajduje się na cmentarzu w Maluszynie). Dalsza trasa szlaku prowadzi przeważnie przez tereny leśne mijając zabudowę zagrodową wsi Ferdynandów (droga asfaltowa). Następnie z Maksymowa także drogami leśnymi mijamy wsie Jacków, Wymysłów, Dudki. W Katarzynowie przy asfaltowej drodze znajduje się pomnik wzniesiony ku czci żołnierzy polskich poległych w walce z faszyzmem. Dalej częściowo "Drogą Częstochowską" dojeżdżamy do wsi Jasień z wieloma stawami, kapliczkami, pomnikiem ku czci poległym Polakom w walce z faszyzmem, cmentarzem cholerycznym po którym został widoczny jedynie krzyż. 1,2 km od trasy szlaku w kierunku południowym znajduje się rezerwat leśny „Jasień”, którego celem jest ochrona naturalnego stanowiska cisa. Las cisowy w Jasieniu był od początków XX w. największym kompleksem tego typu w Polsce. Obecnie rośnie tu 2 000 sztuk cisów. Są to przeważnie młode osobniki, jeszcze o pokroju krzaczastym, jedynie znikoma część okazów przekracza 6–8 metrów. Rezerwat nie jest dostępny dla masowego ruchu turystycznego. Turyści w niewielkich grupach mogą poruszać się po ścieżkach biegnących skrajem rezerwatu, tylko za zgodą miejscowego leśnictwa.
Dalsza trasa szlaku konnego przebiega głównie przez tereny leśne oraz rolne, przy której znajdują się liczne kapliczki. W okolicy Kolonii Ojrzeń czeka na nas malowniczy odcinek w dolinie rzeki Orzechówki oraz pomnik upamiętniający pierwsze posiedzenie Łódzkiej Wojewódzkiej Rady Narodowej w 1944 r. Nieopodal szlaku (ok.1,4 km) znajduje się Skansen Pszczelarski, który chroni zabytek kultury ludowej wsi. Zgromadzone w skansenie kłody i barcie nawiązują do historii dawnego puszczańskiego pszczelarstwa sprzed wieków. Następne kapliczki i krzyże przydrożne znajdują się w Zagórzu, tam też na skraju lasu znajdują się pozostałości cmentarza żydowskiego z dobrze zachowanymi macewami i płytą marmurową – miejscem pamięci spoczywających tu Żydów. Następnie cały czas drogą asfaltową docieramy do Pławna gdzie warto zobaczyć m.in.: kościół pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika z XIX w. z kopią znanego tryptyku ucznia Wita Stwosza oraz charakterystyczny, małomiasteczkowy układ
architektoniczny rynku z przyległymi doń uliczkami, z niską zabudową. Na środku rynku znajduje się pomnik upamiętniający przemarsz wojsk króla Jana III Sobieskiego na Wiedeń. Obok pomnika rośnie okazały dąb zwany Dębem Wolności. Natomiast przed dawnym ratuszem znajduje się tablica pamiątkowa informująca o miejskiej przeszłości Pławna w latach 1544–1864. Ponadto, do ciekawych zabytków należy zaliczyć zespół pałacowo-parkowy, w skład którgo wchodzi pałac z II poł. XIX w. (obecnie szpital), otoczony parkiem z okazami pomnikowych drzew.
Będąc w Pławnie nie można ominąć miejscowości Gidle oddalonej o ok. 1,5 km na południe, znanej głównie jako miejsce pielgrzymkowe z zespołem klasztornym Dominikanów – Sanktuarium Gidelskim, z niewielkim muzeum poświęconym sztuce sakralnej. Celem pielgrzymek jest niewielka figurka Matki Boskiej Gidelskiej, słynąca cudami już od XVI w. Na uwagę zasługuje również barokowy pokartuski kościół z zabytkową bramą i dzwonnicą oraz modrzewiowy kościół pw. św. Marii Magdaleny zbudowany na przełomie XV i XVI w. – kościół zaliczany jest do najciekawszych drewnianych budowli sakralnych w Polsce.
Więcej informacji dotyczących atrakcji i infrastruktury na szlaku odnaleźć można na kartach informacyjnych.
Pełne bogactwo krajobrazowe szlaku ukazują zdjęcia lotnicze umieszczone w galerii w folderze „Szlak Pegaza”.
Odcinek 18 jest częścią długiej na prawie 1500 km pętli zewnętrznej Łódzkiego Szlaku Konnego im. mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, który obejmuje całe województwo łódzkie mierząc w sumie 1817 km.
Odcinek 18 szlaku konnego jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej urozmaiconych odcinków pod względem ukształtowania terenu. Wiedzie malowniczymi terenami leśnymi, doliną rzeki Pilicy i pasmem Wzgórz Przedborskich. Szlak usytuowany jest na obszarze dwóch parków krajobrazowych:
• Sulejowskiego Parku Krajobrazowego – stanowiącego pozostałość Puszczy Pilickiej z doskonałymi walorami przyrodniczymi jakimi są lasy wraz z florą i fauną,
• Przedborskiego Parku Krajobrazowego – o jego atrakcyjności decydują malowniczość i urozmaicenie krajobrazu, obecność wielu punktów widokowych, korzystne warunki bioklimatyczne, bogata fauna oraz szata roślinna, a także ustronność położenia, z dala od większych obszarów zurbanizowanych.
Na obszarze przez który prowadzi szlak znajduje się również docelowy Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy „Góry Kozłowej”. Szlak w miejscowości Faliszew przekracza brodem Pilicę.
Szlak konny na tym odcinku przebiega przez obszar położony na granicy historycznych ziem: Piotrkowskiej i Opoczyńskiej, między którymi granicę stanowiła Pilica. Nieopodal przebiega Cysterski Szlak Kulturowy. O dużej atrakcyjności tych terenów decydują liczne ciekawe zabytki, kultura ludowa oraz sama historia tych ziem.
Trasa szlaku konnego z Nosalewic do Gustawowa wiedzie utwardzonymi drogami leśnymi, częściowo przez kompleksy leśne Przedborskiego Parku Krajobrazowego. Następnie skrajem lasu a zarazem granicą PPK przechodzi do Wojciechowa, gdzie mijamy kapliczkę. Dalsza trasa szlaku wiedzie poza terenem Parku kierując się do Henrykowa by znów wrócić do Przedborskiego PK i przepięknych lasów sosnowych. Od Kolonii Boża Wola trasa szlaku prowadzi do Dobromierza i dalej w kierunku Rączek – polną, utwardzoną drogą mijając kapliczkę i malownicze pofałdowane tereny, pośród których widoczne są już z daleka dwa rezerwaty:
- "Murawy Dobromierskie" – stepowy rezerwat, który ma na celu ochronę nawapiennych muraw i zarośli kserotermicznych z bogatą i unikalną fauną i florą. Zwłaszcza jesienią wygląda uroczo prezentując całą paletę barw.
- "Bukowa Góra" – rezerwat leśny obejmujący szczyt krańca Pasma Przedborsko-Małogoskiego i północny stok wapiennego wzgórza. Utworzony dla ochrony fragmentu lasu bukowego, którego drzewa mają od 90 do 130 lat i stanowią znaczną część rezerwatu.
Mijając te piękne, urozmaicone tereny szlak prowadzi do lasu na ok. 1,3 km już poza granicami Przedborskiego PK i znów drogą polną w kierunku Mrowiny, następnie terenami leśnymi i doliną malowniczej rzeki Pilicy wśród łąk docieramy przejeżdżając przez most do Krzętowa.
Więcej informacji dotyczących atrakcji i infrastruktury na szlaku odnaleźć można na kartach informacyjnych.
Pełne bogactwo krajobrazowe szlaku ukazują zdjęcia lotnicze umieszczone w galerii w folderze „Szlak Pegaza”.
Odcinek 17 jest częścią długiej na prawie 1500 km pętli zewnętrznej Łódzkiego Szlaku Konnego im. mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, który obejmuje całe województwo łódzkie mierząc w sumie 1817 km.
Odcinek 17 prowadzi przez urozmaicone tereny leśno-rolne oraz dolinę rzeki Pilicy w dużej mierze po granicy malowniczego obszaru Sulejowskiego Parku Krajobrazowego i Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego „Doliny Czarnej Malenieckiej” stanowiący węzły i korytarze ekologiczne wchodzące w skład Krajowej Sieci Ekologicznej EKONET. Nieopodal szlaku konnego znajdują się dwa rezerwaty leśne oraz trzy proponowane:
- Jaksonek” (florystyczny) z roślinami chronionymi: widłakiem jałowcowatym i goździstym oraz wawrzynkiem wilczełyko. Najcenniejszym jednak elementem miejscowej flory jest zimoziół północny, który ma charakter reliktu glacjalnego. Drugą występującą tu rośliną, rzadką w Polsce środkowej jest przytulia okrągłolistna - gatunek górski, występujący pospolicie w piętrze regla dolnego Karpat i Sudetów,
- „Wielopole” (leśny) – na obszarze którego występuje jodła tworząca drzewostany zróżnicowane wiekowo – do 140 lat oraz bór mieszany sosnowo-dębowy. We florze rezerwatu wyróżniają się dwa gatunki górskie: kokoryczka okółkowa i widłak wroniec.
Proponowane są rezerwaty: „Kaleń”, „Bory nad Pilicą” i „Struga Młynki”.
Szlak konny na tym odcinku przebiega przez tereny znajdujące się w granicach historycznej Ziemi Piotrkowskiej. Nieopodal przebiega Cysterski szlak kulturowy.
Więcej informacji dotyczących atrakcji i infrastruktury na szlaku odnaleźć można na kartach informacyjnych.
Pełne bogactwo krajobrazowe szlaku ukazują zdjęcia lotnicze umieszczone w galerii w folderze „Szlak Pegaza”.
Odcinek 16 jest częścią długiej na prawie 1500 km pętli zewnętrznej Łódzkiego Szlaku Konnego, który przebiega przez obszar województwa łódzkiego trasą liczącą 1817 km.
Szlak na tym odcinku prowadzi przez bardzo atrakcyjne przyrodniczo i krajobrazowo obszary doliny Pilicy. Liczne kompleksy leśne, a także Zalew Sulejowski czynią ten teren doskonałym miejscem na rajdy konne w Sulejowskim Parku Krajobrazowy.
Na przebiegu szlaku znajdują się miejsca stwarzające idealne warunki dla żeglowania, jazdy na rowerze, a także jesiennego grzybobrania. Dlatego też warto podczas wypoczynku „w siodle” zaplanować nieco dłuższy pobyt i połączyć go także z rekreacją wodną i rowerową.
Na miłośników historii i dziedzictwa kulturowego czekają liczne zabytki kultury materialnej m.in. klasztor oo. Franciszkanów w Smardzewicach i unikatowe w skali Polski średniowieczne opactwo oo. Cystersów w Sulejowie - Podklasztorzu. W skład opactwa wchodzi: późnoromańska bazylika pw. św. Tomasza Kantuatyjskiego oraz zabudowania klasztorne – część wschodniego skrzydła klasztoru z dobrze zachowaną zakrystią i kapitularzem, mury obronne, ruiny zachodniego i południowego skrzydła, arsenał oraz budynki gospodarcze i mieszkalne. Miłośników architektury zauroczą liczne detale znajdujące się w obrębie bazyliki tj. tympanon, liczne rozety i portal schodkowy. Niewielka ekspozycja muzealna obejmująca elementy sakralne znajduje się w kapitularzu z gotyckim krużgankiem, który jest perłą architektoniczną całego założenia.
Obszar opactwa wyznaczają mury obronne, wraz z bramami i basztami, wzniesione na planie nieregularnego wieloboku. Były one wznoszone w okresie od XIV do XVI w. Następnie wewnątrz tego kompleksu powstały zabudowania mieszkalne i gospodarcze. Obecnie znajduje się tu hotel wraz z restauracją i muzeum, w którym można oglądać pamiątki dotyczące dziejów opactwa.
W Sulejowie-Podklasztorzu szlak konny łączy się z dwoma szlakami kulturowymi: Romańskim i Cysterskim.
W miejscowościach położonych po wschodniej stronie Zalewu Sulejowskiego odnaleźć można typowe puszczańskie drewniane domy, które przetrwały m.in. w jednej z dawnych śródleśnych wsi - Zarzęcinie. Ich drewniane, ciemnobrązowe ściany zawdzięczają swój koloryt substancjom używanym do nasączania drewna, w celu ochrony przed działaniem wilgoci, czy szkodników.
Szlak na znacznym odcinku prowadzi przez interesujący krajobrazowo obszar Sulejowskiego Parku Krajobrazowego, który jako jeden z niewielu w Polsce ma na swoim terenie tak duży sztuczny zbiornik wodny - Zalew Sulejowski.
Między Karolinowem a Sulejowem trasa konna wiedzie przepięknym traktem przez lasy sosnowe, rozciągające się wzdłuż południowo-wschodniego brzegu Zalewu. Obszary leśne do dziś przypominają o tym, że niegdyś tereny otaczające dolinę Pilicy porastała Puszcza Pilicka.
Nieopodal szlaku konnego znajdują się trzy rezerwaty leśne: „Twarda” z dominującym drzewostanem jodły, „Błogie” i „Gaik” oraz na północy „Ośrodek Hodowli Żubrów” w Smardzewicach.
„Zwierzyniec bizonów”, taką wówczas nosił nazwę obecny Ośrodek Hodowli Żubrów w Smardzewicach, powstał w latach 1935-1936 kiedy to Polonia kanadyjska podarowała ówczesnemu Prezydentowi RP Ignacemu Mościckiemu, 4 okazy tych zwierząt. Pod koniec 1936 r. sprowadzono tutaj pierwszego żubra europejskiego i nadano mu imię „ Puchacz”. Aktualnie w tym rezerwacie jest prowadzona hodowla zamknięta żubrów linii białowieskiej. W rezerwacie obejmującym 56 ha terenów leśnych zamieszkuje obecnie 16 żubrów.
Więcej informacji dotyczących atrakcji i infrastruktury na szlaku odnaleźć można na kartach informacyjnych.
Pełne bogactwo krajobrazowe szlaku ukazują zdjęcia lotnicze umieszczone w galerii w folderze „Szlak Pegaza”.
