Muzeum Sztuki w Łodzi planuje otwarcie ostatniej przed wakacjami wystawy czasowej pt. Marek Chlanda. Studium posłuszeństwa.
Punktem wyjścia wystawy jest jedna z najnowszych realizacji artysty, tytułowe „Studium posłuszeństwa” (2018). Praca powstała w Nowej Hucie, w momencie demontażu „Szkoły utopii”, projektu na poły wystawienniczego, na poły teatralnego, realizowanego w przestrzeniach opuszczonego skrzydła budynku dawnego Technikum Elektrycznego. „Studium…” powstało niejako na marginesie „Szkoły utopii”, w momencie wyprowadzki. Instalacja zaistniała w przestrzeni jednej z klas szkolnych, właściwie bez widzów.
Wystawa Marka Chlandy, artysty, którego twórczość na różne sposoby wiąże się z historią Muzeum Sztuki w Łodzi, krąży wokół wyznaczonych przez „Studium posłuszeństwa” wątków. Łączy elementy historyczne ze współczesnymi. Podąża za artystą i jego procesami badawczymi. Bada pozostawione przez niego mapy, szkicowniki, zapisy ruchu, ślady gestów. Otwiera się na sensualne i intuicyjne skojarzenia. Poszukuje śladów strategii choreograficznych w obrębie odmiennych rodzin prac. Odwołuje się do narzędzi montażu w miejsce myślenia o kompozycji przestrzeni i chronologii.
Otwarcie wystawy: 28 czerwca 2019, piątek, godz. 18.00
Miejsce: ms1, Więckowskiego 36
Termin: 28.06.2019 - 13.10.2019
Kuratorzy: Magdalena Kownacka, Gaweł Kownacki, Anna Saciuk-Gąsowska

W najbliższy piątek (31 maja) o godz. 13.00 Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łodzi zaprasza na otwarcie wystawy pt. „Wzornik. Szycie opoczyńskie, łowickie, sieradzkie.  Tradycja/ Trwanie/ W 100 - lecie województwa łódzkiego.”

Wystawa  Wzornik. Szycie opoczyńskie, łowickie, sieradzkie, to podsumowanie i ostatnia część wieloetapowego projektu Nie tylko petanka… W kręgu haftów regionalnych, realizowanego we współpracy z Łódzkim Domem Kultury. Założeniem wystawy jest pokazanie rękodzieła ludowego, które będzie opowieścią o ludziach go wykonujących. Hafty to również opowieść o ubieraniu się, to historia rzemiosła, umiejętności, dostępu do dóbr materialnych, możliwości finansowych, znak identyfikacyjny regionu. Dawne znaki mają dzisiaj nowe konteksty. Chcielibyśmy by wystawa była odpowiedzią na pytania: czego poprzez umiejętności człowieka dowiadujemy się o życiu ludzi, stosunku do tradycji, zmian, otwartości na współczesność? Czy estetyka rzeczy które nosimy jest opowieścią o nas samych?
W celu poznania i uporządkowania wiedzy na temat haftów, na wystawie zostaną stworzone obrazy dotyczące trzech regionów a punktem wyjścia będzie zastosowanie ich, czyli czynnikiem porządkującym będzie strój i jego zdobienie z uwzględnieniem na osi czasu zmian jakie się dokonywały. Jego różnorodność ukazana zostanie z uwzględnieniem  funkcji, technik, kompozycji jaką hafty pełniły dawniej XIX/XX w. i współcześnie XX/XXI w. tworząc określone obszary przybliżające kulturę tych regionów, będących integralną częścią województwa łódzkiego.

Wstawa realizowana w Muzeum Archeologicznym i Etnograficznym w Łodzi, Plac Wolności 14, 91 - 415 Łódź
Współpraca: Łódzki Dom Kultury
Wystawa ze zbiorów Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi, Muzeum Okręgowego w Sieradzu, Muzeum Regionalnego w Opocznie, Muzeum w Łowiczu.

Nieustępliwy jako malarz, impulsywny jako człowiek, całkowicie zaangażowany jako pedagog – Konrad Krzyżanowski był jednym z barwniejszych twórców warszawskiego środowiska artystycznego początku XX wieku. Przez dwie dekady swojej działalności nigdy nie zabiegał o rozgłos, a jego sztuka znajdowała uznanie głównie w dość hermetycznym kręgu warszawskiej bohemy. Również współcześnie malarstwo Krzyżanowskiego pozostaje nie w pełni odkryte i docenione. Wystawa „Wokół Konrada Krzyżanowskiego. Asocjacje i ekspresje” przygotowywana w Muzeum Pałac Herbsta stanowi próbę jego eksplikacji i skonfrontowania z atmosferą początku minionego stulecia.

Krzyżanowski pojmował sztukę jako medium służące wyrażaniu osobistych wrażeń, nie zaś jako środek prowadzący do zdobycia uznania. Pozostając wierny bardzo wcześnie wypracowanemu stylowi, ewoluował w jego ramach, niezwykle subtelnie balansując na granicy późnego, młodopolskiego symbolizmu. Stopniowo wprowadzał do swojej twórczości echa dopiero przebłyskującego na gruncie polskim ekspresjonizmu. Składowymi jego sztuki od początku były nie tylko silny ładunek emocjonalny, ale również bardzo wyrazisty, natychmiast rozpoznawalny styl. Najczęściej tworzył  portrety o niezwykłej nastrojowości i dynamiczne pejzaże, a u podstaw obu podejmowanych zagadnień stawiał autentyczność wrażeń.

Cenił przyjaźnie z artystami związanymi z czasopismem „Chimera”, z którym współpracował. Bardzo ważna była dla niego też działalność pedagogiczna – prowadził prywatną pracownię malarską i współtworzył warszawską Szkołę Sztuk Pięknych, przyczyniając się tym samym do rozwoju nowoczesnego malarstwa polskiego.

Dzieła prezentowane na wystawie w MPH pochodzą ze zbiorów piętnastu polskich muzeów, m.in. Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu, Muzeum Śląskiego w Katowicach, oraz z kolekcji prywatnych.

Wernisaż: 10 maja, g. 18.00
Muzeum Pałac Herbsta, ul. Przędzalniana 72, Galeria Sztuki Dawnej
10 maja – 1 września 2019
kuratorka: Maria Milanowska

Historia Sali Neoplastycznej sięga 1946 roku. Muzeum Sztuki, dotąd mieszczące się w kilkunastu pokojach dawnego ratusza, pozyskało nową siedzibę – dziewiętnastowieczny pałac łódzkiego przemysłowca Maurycego Poznańskiego. Ówczesny dyrektor Muzeum, Marian Minich, zaprosił Władysława Strzemińskiego do współpracy przy aranżacji nowych sal ekspozycyjnych. Artyście powierzono zadanie zaprojektowania przestrzeni, w której miałaby znaleźć swoje miejsce kolekcja europejskiej awangardy, zgromadzona z jego inicjatywy w latach 30. XX wieku. Sala Neoplastyczna – bo tak ją nazwano – została otwarta dla publiczności wraz z całym Muzeum dwa lata później, od razu stając się wyjątkową muzealną atrakcją. Niestety nie na długo: w roku 1950 nawiązujące do neoplastycyzmu polichromie sali zamalowano, a eksponowane w niej dzieła, nieodpowiadające oficjalnej stylistyce socjalistycznego realizmu, złożono do magazynów.
Salę zrekonstruowano dopiero w 1960 roku (dokonał tego uczeń Strzemińskiego, Bolesław Utkin). Od tego momentu przez niemal pół wieku stanowiła ona centralny punkt stałej ekspozycji łódzkiego Muzeum, będąc jednocześnie jednym z nielicznych przykładów sali ekspozycyjnej zaprojektowanej w oparciu o założenia awangardy. Kontekst Sali Neoplastycznej uległ zmianie w 2008 roku, kiedy zbiory sztuki nowoczesnej i współczesnej przeniesiono do ms2, czyli dziewiętnastowiecznej tkalni przekształconej w przestrzenie wystawiennicze Muzeum Sztuki. Premiera projektu „Kompozycja otwarta” odbyła się w 2010 roku, a Sala stała się katalizatorem i punktem odniesienia dla działań współczesnych artystów.
W ramach kolejnej odsłony projektu w dialog z Salą, czy szerzej w dialog ze sztuką Strzemińskiego i Kobro, wchodzą prace Daniela Burena, Liama Gillicka, Moniki Sosnowskiej, RH Quaytman i Céline Condorelli. Rzeźby i instalacje pozostałych artystów eksponowane w ramach projektu, choć nie zostały zainspirowane Salą, rozwijają obecne w niej wątki związane z cielesnością i modernistycznymi ideologiami dotyczącymi kształtowania przestrzeni życiowej. Umieszczona we wnętrzu Sali praca Susan Hiller ukazuje, w jaki sposób wspólnotowe doświadczenie muzyczne może być podstawą „rytmów czasoprzestrzennych”, wpisujących ciało w nowe społeczne i polityczne rytuały. Inne aspekty obecności ciała ludzkiego w zideologizowanej przestrzeni ujawniają się i zostają rozwinięte w pracach Magdaleny Abakanowicz, Aliny Szapocznikow, Kitty Kraus, Oskara Dawickiego, Romana Stańczaka oraz Kojiego Kamojiego. Wszystkie tworzą katalog relacji zachodzących między topografią i ciałem oraz związanych z nimi doświadczeń obecności, braku, wypełnienia i przemieszczenia.
Wystawa zapowiada również retrospektywną prezentację RH Quaytman.

Nowa odsłona wystawy Sala Neoplastyczna. Kompozycja otwarta, to tylko część otwartości, jaka zamanifestuje się w kompleksie muzealnym przy ul. Więckowskiego. Ta rekompozycja Sali Neoplastycznej – największa z dotychczasowych – towarzyszyć będzie inauguracji nowych przestrzeni w siedzibie Muzeum Sztuki w Łodzi przy ul. Gdańskiej.
Wieczór otworzy o g. 18.00 oprowadzanie dyrektora J. Suchana po wystawie Sala Neoplastyczna. Kompozycja otwarta (galeria, II piętro). Następnie w systemie rotacyjnym aż do godziny 21.00 odbywać się będą:

• - oprowadzania Luizy Kujawiak po Magazynie Studyjnym,
• - prezentacja materiałów archiwalnych o Sali Neoplastycznej, na którą zaprasza Maciej Cholewiński – nowa czytelnia,
• - pokaz Moniki Cywińskiej z Działu Dokumentacji (z praktycznym udziałem dla chętnych) profesjonalnej digitalizacji obiektów i dokumentów muzealnych – nowa biblioteka,
• - zajęcia „Otwartej pracowni rysunku i malarstwa”, które prowadzi dział edukacji w nowej sali warsztatowej.

Szczegółowe informacje: https://msl.org.pl/wydarzeniams/

Data: 26 kwietnia, g. 18.00
Miejsce: ms¹, ul. Więckowskiego 36
Kuratorzy: Jarosław Suchan we współpracy z Danielem Muzyczukiem, Aleksandrą Jach i Marią Morzuch

W najbliższy piątek (12 kwietnia) w Muzeum Sztuki w Łodzi będzie miało miejsce otwarcie wystawy „Prototypy 02: Codex Subpartum”.
„W kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi znajdują się prace zawierające elementy notacji muzycznej a także instrukcje wykonawcze, są też prace nazwane partyturami oraz prace stworzone z myślą o muzycznej realizacji - większością z nich nie zajmujemy się na wystawie Codex Subpartum. To dlatego, że muzyka nie jest tylko dopełnieniem pracy wizualnej czy spełnieniem życzenia jej autora. Muzyka jest narzędziem interpretacyjnym, jest odkrywaniem ukrytych kodów, tekstów i kontekstów, jest też sposobem ukazywania tego, co pozostaje niemożliwe do zobaczenia. Wystawa nie jest więc translacją widzialnego na słyszalne i nie redukuje prac wizualnych do partytur graficznych. Jest próbą transmutacji niewidzialnych treści obrazów w "widzialne" - za pomocą dźwięku; bardziej niż odnajdywaniem partytur na powierzchni obrazów jest tworzeniem głosów wykonawczych, trajektorii muzycznych gestów poruszających się w głąb. W Codex Subpartum dźwięk służy nam więc do poszukiwania słów w pra-piśmie Wacława Szpakowskiego, wspomnień w grafikach Mony Vatamanu i Florina Tudora, algorytmów obliczeniowych w diagramach Suzanne Treister, eliksirów zniekształcających widzenie w pracach Boba Cobbinga.”
Michał Libera, Barbara Kinga Majewska, Konrad Smoleński oraz Zinc & Copper

Wystawa jest częścią projektu Prototypy testującego tytułowe pojęcie na materiale z kolekcji Muzeum Sztuki. W jego ramach zaproszeni artyści i artystki używają dzieł z zasobów muzealnych do prób modelowania współczesnej rzeczywistości.

Miejsce: ms2, ul. Ogrodowa 19
Wernisaż: 12 kwietnia 2019 r. g. 18:00
Czas: 12.04.2019 - 08.06.2019
Więcej informacji: Prototypy 02: Codex Subpartum

Skansen Łęczycka Zagroda Chłopska serdecznie zaprasza na wystawę czasową pn. Projekt/ Pasja/ Realizacja. Malarstwo Anny Kwiatkowskiej.
Otwarcie wystawy: 7 kwietnia, godz. 11.00
Miejsce: Skansen Łęczycka Zagroda Chłopska, Kwiatkówek 26 a, 99-100 Łęczyca
Termin: 7 kwietnia - 26 maja 2019 r.
Projekt/ Pasja/ Realizacja to cykl wystaw poświęcony ludziom, którzy poprzez swoje pasje dzielą się z nami wiedzą, talentem, stworzonymi przez siebie pracami. Przedstawiane osiągnięcia, dzieła rąk i umysłu to antropologiczna opowieść o nich samych, która pozwala nam wzajemnie się poznawać.

W najbliższy piątek (22 marca) o g. 18.00 w ms1 zostanie otwarta wystawa zbiorowa "Zjednoczona Pangea".
Historia Pangei, inaczej "Wszechziemi", to opowieść o jedności dawnego kontynentu, który istniał około 200-250 mln lat temu i łączył w sobie wszystkie obecnie rozdzielone bloki kontynentalne. Rozbite fragmenty Pangei ciągle noszą ślady dawnego związku. Wystawa "Zjednoczona Pangea" używa tej geologicznej metafory, zapraszając do próby wyobrażenia sobie ziemskiej wspólnoty jako jednego gospodarstwa domowego.
Biorące udział w wystawie artystki i artyści podsuwają pytania, które pomagają uruchomić wyobraźnię ekologiczną. Jak prototypy powstające w sztuce mogą uczyć odpowiedzialności za niewidoczne cierpienie zadawane innym ciałom? Czy logika użyta w przemysłowej hodowli zwierząt może doprowadzić do podobnie przedmiotowej produkcji życia ludzkiego? Jaki potencjał ekologiczny mogą mieć skromne działania, np. czyszczenie podłóg starymi ścierkami i sianie rzeżuchy w przestrzeni publicznej albo spotkanie grupy kobiet odkrywających wspólnie ciężar patriarchatu? Czego możemy nauczyć się od ludzi żyjących w zagrożonych wyniszczeniem tzw. kulturach rdzennych i ludowych? Jaka byłaby wartość towarów, pieniędzy i pracy w przyszłości pozbawionej perspektywy wzrostu gospodarczego? Dlaczego granice, strefy i terytoria dzielące Ziemię są fikcją i będą zawsze nieszczelne? Prace artystek i artystów połączone w przestrzeni wystawy tworzą esej, którego materią jest ludzka uważność i wrażliwość na współzależność różnych form życia.
Miejsce: ms1, Więckowskiego 36
Termin: 22.03.2019 - 08.06.2019
Kuratorka: Joanna Sokołowska

 

Już 22 lutego w Muzeum Sztuki w Łodzi otwiera się wyjątkowa wystawa "Prototypy: Dom Mody Limanka. Nowa Kolekcja". Wyjątkowa, bo przyjmie formę sklepowego showroomu. Goście będą mogli oglądać i przymierzać ubrania "wyprodukowane" przez Dom Mody Limanka "z" prac należących do kolekcji Muzeum . Na ekspozytorach nawiązujących do ekspozytorów projektu Strzemińskiego wyłożona zostanie "Nowa Kolekcja" ubrań. Już podczas samego wernisażu można będzie założyć m.in. TASTY - spodnie materiałowe we wzór konsumpcyjny z lampasem akcentującym wzrost kapitału symbolicznego wyprodukowane z prac, takich jak:  "Relief 1" Henryka Stażewskiego, "Sztuka konsumpcyjna" Natalii LL i "Sztuka=Kapitał" Josepha Beuysa. Na odwiedzających w przestrzeni wystawy czekać będzie przymierzalnia i ścianka do robienia idealnego "selfie" w ubraniach z kolekcji, a w kawiarni stanie klasyczna ścianka, przy której można będzie się kąpać w świetle fleszy.
Dom Mody Limanka deklaruje: "Awangardowe druki, plagiaty i wspólne dbanie o stały rozwój nadprodukcji sztuki i mody stanowią DNA naszej marki. Chcemy odgrywać istotną rolę w spłaszczaniu skomplikowanych koncepcji artystycznych. Projektując nasze produkty i sklepy, staramy się myśleć z perspektywy zawłaszczenia i merkantylnego stosunku do sztuki. Chcemy, żeby nasze ubrania wspierały wzrost Waszego kapitału symbolicznego, a nasze sklepy były dla Was niczym wspaniała wystawa. Niech żyje powierzchnia!".
Wystawa jest elementem projektu pod tytułem "Prototypy" testującego to pojęcie na materiale z kolekcji Muzeum Sztuki. Zaproszeni artyści i artystki użyją dzieł z zasobów muzealnych do prób modelowania współczesnej nam rzeczywistości. Dzięki ich działaniom kolekcja ms będzie jawiła się jako zasób praktyk i metod czekających na ponowne wykorzystanie, aktualizację i uruchomienie.

wernisaż: 22 lutego 2019, godz. 18.00, ms1, Więckowskiego 36
22 lutego - 21 kwietnia 2019
kuratorka: Maria Morzuch

W najbliższy piątek, 7 grudnia o godz. 18.00 w Muzeum Pałac Herbsta odbędzie się otwarcie wystawy „Jak to widzisz?”. Ekspozycja to zwieńczenie niezwykłego projektu, pozwalającego publiczności aktywnie włączyć się w działalność Muzeum .
Pierwszym etapem projektu był otwarty, internetowy plebiscyt. Każdy z jego uczestników mógł wybrać pięć ze stu obrazów z kolekcji Muzeum Pałac Herbsta. Na wystawę złoży się czterdzieści dzieł, które w tym głosowaniu publiczności otrzymały najwięcej głosów – wśród nich znalazły się prace m.in. Józefa Chełmońskiego, Leona Wyczółkowskiego czy Olgi Boznańskiej. Plebiscytowi towarzyszył konkurs, w którym głosujący mieli napisać teksty uzasadniające swoje wybory. Spośród nich członkowie jury wskazali najciekawsze, a ich autorki i autorów nagrodzili udziałem w pracach zespołu kuratorskiego, który spotykał się przez kilka miesięcy i pracował nad ostatecznym kształtem wystawy.
Kuratorki i kurator podkreślają nie świat przedstawiony w prezentowanych dziełach, ale jego symboliczne znaczenia, wielość możliwości interpretacyjnych wynikających z indywidualnego spojrzenia odbiorców. Obrazy ze zborów polskiej i europejskiej sztuki dawnej udało się połączyć w płynną narrację dzięki wyodrębnieniu pięciu głównych motywów zasugerowanych podziałem kolorystycznym przestrzeni wystawy. I tak natura, stają się pretekstem do analizy roli światła nie tylko w przyrodzie, ale też w procesie widzenia, zestawienie portretów opowiada gestami ich bohaterów historię różnorodności i sensu pracy, żywioły przeplatają się ze stanami emocjonalnymi i wprowadzają widza w świat fantazji, a całość ekspozycji zamyka symbolika nocy i mroku.
Sposób, w jaki obrazy zostały zaprezentowane na wystawie, to tylko jedno z wielu potencjalnych rozwiązań. Pytanie „Jak to widzisz?” jest wciąż otwarte. Dlatego zapraszamy do włączenia się w nasz wspólny projekt i pozostawienie swojej odpowiedzi w przestrzeni wystawy.
Kuratorzy wystawy: Sabina Bałulis, Natalia Bartczak, Ewa Gaj, Katarzyna Kaleta, Magdalena Knapowska-Niziołek, Emiliana Konopka, Damian Krakowiak, Marta Motyl, Michalina Peruga, Paulina Stencel
Kuratorki projektu: Aleksandra Dudek, Joanna Jaśkiewicz, Katarzyna Kończal, Maria Milanowska, Tatiana Szymańska
Koordynacja projektu: Andżelika Bauer, Przemysław Purtak
Otwarcie: 7 grudnia 2018 r., piątek, godz. 18:00
Czas trwania wystawy: 7 grudnia 2018 – 31 marca 2019
Miejsce: Muzeum Pałac Herbsta, ul. Przędzalniana 72, Łódź

Już w najbliższy piątek (26 października 2018, godz. 18.00) Muzeum Sztuki w Łodzi zaprasza na wernisaż wystawy „Awangarda i państwo"
Awangarda - jakim celom społecznym i ideologiom służyła? W jakich relacjach do procesów państwotwórczych, narodowościowych i politycznych się znajdowała? Gdzie leżą jej granice i czy pokrywają się z granicami państwowymi i podziałami etnicznymi? Wystawa „Awangarda i państwo" spróbuje odpowiedzieć na te pytania poprzez ukazanie złożoności związków łączących ruchy awangardowe z burzliwymi przemianami politycznymi w XX wieku. W centrum zainteresowania tej ekspozycji - będącej jedną z największych, pod względem ilości prezentowanych prac, w całej historii Muzeum Sztuki - znajdą się ruchy awangardowe w państwie polskim, ukazane przede wszystkim w relacji do szerszych procesów politycznych i państwotwórczych zachodzących w Europie Środkowej i Wschodniej.
Wystawa zaprezentuje ten zmieniający się stosunek twórców awangardy do państwa w okresie II Rzeczypospolitej i PRL-u. Przyjęty zakres czasowy pozwoli śledzić i porównywać przemieszczanie się znaczeń w ramach takich wątków, jak zaangażowanie społeczne i lewicowość, suwerenność i niepodległość, wolność sztuki i sytuacja materialna artysty, a w końcu sposób uhistoryczniania przedwojennej awangardy ze względu  na funkcjonowanie sztuki w okresie PRL-u. Ekspozycja wypełni wszystkie trzy piętra ms1 ponad sześciuset pracami artystów i artystek, pochodzącymi z polskich i zagranicznych zbiorów.
miejsce: ms1, Więckowskiego 36
termin: 26 października 2018 - 27 stycznia 2019 r.