Odcinek 32 jest częścią długiej na prawie 1500 km pętli zewnętrznej Łódzkiego Szlaku Konnego, który przebiega przez obszar województwa łódzkiego  trasą liczącą 1817 km. Odcinek 32 wiedzie terenami rolno-leśnymi. Na tym terenie w okolicach Węglewic znajduje się rezerwat „Długosz Królewski” i jest on jednym z dwóch w Polsce rezerwatów przyrody, chroniącym stanowiska najokazalszej i największej polskiej paproci – długosza królewskiego. Paproć ta jest rośliną o krótkim, grubym podziemnym kłączu pokrytym łuskami, a jej liście w sprzyjających warunkach glebowych i klimatycznych osiągają długość do 2 metrów. Szlak konny na tym odcinku przebiega przez obszar historycznej Ziemi Wieluńskiej. W północnej swej części wkracza w zasięg Ziemi Sieradzkiej.
Jedną z najciekawszych miejscowości na tej trasie są Węglewice, a zwłaszcza znajdujący się tam kościół pw.św. Trójcy. Historia kościoła wiąże się z cudownym uzdrowieniem z epidemii cholery w XIX w. Od tej pory, co roku, do obrazu Przemienienia Pańskiego we wspomnianej świątyni pielgrzymują mieszkańcy węglewickich okolic.We wsi znajduje się również klasycystyczny pałac z przełomu XIX i XX w., który mieści dzisiaj siedzibę nadleśnictwa.
Na odcinku Tyble - Lary należy koniecznie zobaczyć miejscowość  Klonowa. Osadnictwo w Klonowej sięgało już czasów neolitu. W okolicach odnaleziono również cmentarze ciałopalne z okresu kultury łużyckiej. Pierwsze wzmianki o miejscowości sięgają już XII w., kiedy to należała ona do książąt sieradzkich. Wtedy wieś została wymieniona w bulli papieża Innocentego II. W XIII w. otrzymała także od Leszka Czarnego przywilej lokacyjny wspominający o eksploatacji złóż żelaza. Ciekawostką jest fakt, że odnalezione późniejsze wzmianki o miejscowości dotyczą sporu między mieszkańcami Klonowej a jej zarządcą o zbyt duże wymuszanie robocizn i danin. Sprawa otarła się nawet o sąd królewski. Szczęśliwie król nakazał nieuczciwemu zarządcy zaprzestania wykorzystywania chłopów. Po okresie regresu spowodowanego między innymi  najazdem i stacjonowaniem wojsk szwedzkich Klonowa zaczyna się rozwijać w drugiej połowie XVIII w. Wtedy to buduje się folwarki, hutę szkła oraz drewnianą kaplicę, na
miejscu której stoi obecny kościół. W pewnym sensie dalsza historia Klonowej przypomina trochę historię Łodzi.  W XIX w. najważniejszą działalnością wsi była huta szkła. Wokół niej wybudowano osiedle dla robotników i majstrów, biura, karczmę i szkołę. Sprowadzono również lekarza. W hucie pracowało wielu cudzoziemców - Niemców, Czechów, Austriaków,którzy obejmowali z reguły wyższe stanowiska. Polacy wykonywali najczęściej proste czynności robotników. Zakład eksportował swoje produkty na Śląsk. Okres „prosperity” wsi skończył się niestety w 1899 r., kiedy to huta szkła spłonęła doszczętnie. Szczęśliwie Klonowa była również lokalnym ośrodkiem rzemiosła. Znajdowały się w niej farbiarnie i drukarnie tkanin, warsztaty stolarskie,krawieckie, szewskie i kuźnia. Dzięki rzemiosłu rozwijał się także handel. Dziś możemy podziwiać piękny neogotycki kościół pw. Przemienienia Pańskiego pochodzący z początku XX w. Został on wybudowany dzięki inicjatywie ks. Apoloniusza Kukowskiego. Niewątpliwie,
Klonowa zawdzięcza wiele swoim duszpasterzom. Nietrudno zauważyć, że jedna z głównych ulic miejscowości nosi miano ks. Józefa Dalaka. Ks. Dalak pracował w Klonowskiej parafii w okresie międzywojennym  i próbował przywrócić wsi jej dawną świetność. Zorganizował w Klonowej Ochotniczą Straż Pożarną, Kółko Rolnicze, prowadził Kółko Teatralne, wybudował dom strażacki, mleczarnię, a także zakupił budynek przeznaczony później na szkołę. Podobno planował nawet postawić elektrownię turbinową! Współcześnie po historii Klonowej pozostały, poza kościołem, stare chaty (obecnie w Sieradzkim Parku Etnograficznym w Sieradzu) oraz fragmenty starego wiatraka stojącego daleko na polu, ale warto przyjechać i odnaleźć samemu ślady niegdyś bijącego tu serca huty.
Więcej informacji dotyczących atrakcji i infrastruktury na szlaku odnaleźć można na kartach informacyjnych.
Pełne bogactwo krajobrazowe szlaku ukazują zdjęcia lotnicze umieszczone w galerii w folderze „Szlak Pegaza”.