Przyszłość rolnictwa zależy od innowacji
Wyniki unijnego rolnictwa i przetwórstwa rolno – spożywczego zależą głównie od zdolności innowacyjnych i od zdolności do powiązania nowoczesnych technologii z rolniczą praktyką. To pozwoli na produkcję wyrobów wysokiej jakości, które są niezwykle cenione na zagranicznych rynkach.
Przemysł spożywczy i rolnictwo regulowane jest w Unii Europejskiej bezpośrednio przez instrumenty
Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) oraz pośrednio przez
politykę handlową i politykę konkurencji. Wspólna polityka rolna musi wypełnić obowiązki zawarte w unijnym traktacie, ale musi także spełniać aktualne cele Unii, zdefiniowane w Strategii Europa 2020.
Łączenie się w grupy
Wg UE drobni rolnicy i przetwórcy rolno – spożywczy przetrwają tylko, jeśli zaczną się łączyć. Według jej opinii w przyszłości większą rolę będą odgrywały organizacje producentów rolnych, a władze publiczne, będą je jedynie wspierały. Odgórne administrowanie oznacza także zbyt dużo biurokracji,
a rolnicy muszą mieć możliwość szybkiego reagowania na sygnały rynku. Rynek i jego zapotrzebowanie wymaga wręcz konieczność organizowania się małych gospodarstw i producentów.
Łączenia się w grupy wymaga mi.in. rynek chiński, gdzie województwo łódzkie ma otwarte
Regionalne Biuro Województwa Łódzkiego i Miasta Łodzi swoje biuro przedstawicielskie (prowincja Syczuan, Chengdu).
Eksport
Przemysł spożywczy należy do najważniejszych i najszybciej rozwijających się dziedzin gospodarki w Polsce. Należy podkreślić, że przemysł spożywczy w pełni wykorzystał możliwości związane z otwarciem rynków unijnych i dobrą koniunkturą gospodarczą. Dzięki wsparciu finansowemu z funduszy unijnych wiele zakładów zostało gruntownie zmodernizowanych, a dynamika wzrostu eksportu od 2004 świadczy o dużej konkurencyjności polskiego przemysłu rolno - spożywczego na światowych rynkach. Otwarcie rynków europejskich po 2004 umożliwiło
ponad trzykrotny (z 5 mld EURw roku 1994 do 17,5 mld w roku 2012) wzrost eksportu produktów rolno-spożywczych.
W roku 2012 Polska była
ósmym eksporterem żywności spośród państw Unii Europejskiej
, po Holandii, Niemczech, Francji, Hiszpanii, Belgii, Włoszech i Wlk. Brytanii. Aż 77% wartości sprzedaży zagranicznej produktów rolno-spożywczych trafia na rynki Unii Europejskiej. Największym odbiorcą polskiej żywności spośród państw UE są Niemcy, Wielka Brytania, Czechy, Francja, Holandia, Włochy oraz Słowacja.
Polscy producenci i eksporterzy żywności stale dywersyfikują kierunki dostaw. Od kilku lat zauważalny jest powolny spadek udziału UE w polskim eksporcie żywności, rośnie za to udział rynków wschodnich: bliskowschodnich, dalekowschodnich, azjatyckich (Chiny) oraz Afryka.
Trendy żywieniowe
Znajomość trendów żywieniowych stanowi olbrzymią szansę dla przemysłu rolno-spożywczego, ponieważ umożliwia promowanie innowacji w sektorze produktów żywieniowych i przewidywanie potrzeb konsumentów. Żywność w najbliższych latach będzie musiała być dostosowana do nowych tendencji miejskiego życia – chcemy mieć dostęp do jedzenia w dowolnym miejscu i czasie, czyli natychmiast zaspokajać swoje potrzeby, bez pójścia na kompromisy co do jakości jedzenia.
Dbałość o zdrowie będzie czynnikiem decydującym przy wyborze żywności. Już teraz ludzie zwracają coraz większą uwagę na zachowania prozdrowotne. Z tego powodu poszukują dobrych jakościowo produktów, dostosowanych do ich indywidualnych potrzeb. Konsumenci będą decydować się na produkty związane z ich tożsamością (indywidualną lub zbiorową), która w większości przypadków może być skojarzona z wartościami i aspiracjami danej osoby lub grupy.
W najbliższym czasie będziemy obserwowali następujące trendy:
-
Jedzenie z przesłaniem – zapotrzebowanie na przejrzyste, atrakcyjne i łatwo dostępne informacje o żywności. Łączy konsumenta z tym, czego on używa, a jednocześnie zapewnia produktom większą tożsamość i autentyczność.
-
„Slow callories” – większa świadomość i odpowiedzialność dotycząca wpływu konsumpcji na styl życia. Zasadniczą rolę odgrywają emocje związane z konsumpcją. Dominują pośród nich przyjemność, równowaga, stabilność i dostępność jedzenia.
-
Tu i teraz – trend dostosowany do stylu życia miejskiego nomadów, którzy preferują elastyczne podejście do życia. Chcą oni zarządzać swoim czasem i zdrowiem oraz zaspokajać swoje potrzeby zawsze i wszędzie.
-
Jedzenie jako rozrywka – rozpieszczanie siebie poprzez przeżycia płynące z jedzenia. Żywność zaspokaja emocjonalne potrzeby ludzi. Jedząc można przeżyć przygodę i dobrze się bawić. To wartości dodane produktów żywieniowych.
-
Prostota – ten trend znajduje odzwierciedlenie w popycie na elastyczne rozwiązania, które pozwalają na inteligentne zakupy i używanie najmniej czasochłonnych produktów. Jest to związane zarówno z samym jedzeniem, jak i z procesami zakupu i konsumpcji, które czynią życie prostszym.
-
Spersonalizowane Zdrowie – aktywne, odpowiedzialne podejście do promocji, profilaktyki i konserwacji jako źródła dobrego samopoczucia. Jest to sposób odżywiania dostosowany do indywidualnych potrzeb w celu osiągnięcia fizycznej, psychicznej i emocjonalnej równowagi.
-
Ego Jedzenie – trend związany z ekspresją własnej tożsamości. Polega on na zakupie określonych produktów i “uosabianiu” w ten sposób swoich pragnień, wartości i aspiracji.
-
Źródło:
http://www.basqueresearch.com/berria_irakurri.asp?Berri_Kod=3933&hizk=I http://www.nestle.pl/pl/nhw/nzzz/wydania_2012/maj/trendy%C5%BCywienioweprzysz%C5%82o%C5%9Bci